Gala
me - before the dance - photoshoot with my sister :-)
my sister Herlien & Veerle
Ellen and me
Bart & Robin were my bodyguards ;-)
Griet, Robin and Bieke
Deze blog werd een groot jaar geleden in leven geroepen naarg aanleiding van mijn Erasmus in Frankrijk (Rennes). Ondertussen is - tot mijn grote spijt - "mon petit séjour" afgelopen, volg ik nu het MIBE programma & ben ik vanaf juni afgestudeerd. Deze blog is dus zijn orignele functie kwijt. Toch is het de bedoeling geregeld iets te posten, the biger events samen met een aantal foto's. Ik merk namelijk zelf dat ik die graag herbekijk. Groetjes, Lies
Tijd om te bloggen!
Ik weet natuurlijk al lang niet meer wat er allemaal intussen gebeurd is… Maar laten we toch een poging ondernemen.
Mijn ouders en de zusjes zijn kort op bezoek geweest. We hebben een daguitstap gemaakt naar St Malo en Dinard. Vooral het laatste stadje beviel me erg. Prachtige kustlijn, ongeschonden (wat wil zeggen: geen rijen appartementblokken). ’s Avonds konden we genieten van de Bretonse specialiteit: des galettes, ongesuikerde pannenkoek waar je dan kaas en/of eieren, ham, tomaten en zoveel meer in kan doen. Het afscheid kwam veel te snel, en ik moet eerlijk bekennen dat ik ook zin had om terug te keren naar België.
Dit soort sentimenten zijn ondertussen allang gepasseerd en het leven neem hier zijn gewone gangtje. Alles valt in z'n plooi en ik heb eindelijk een uitgebalanceerd schema van lessen, sport, huishoudelijke taakjes, studeren en amusement gevonden.
Ik heb het hier al tamelijk gewend… Het stadsbeeld komt als normaal over, ik heb al wat meer oriëntatievermogen (in die zin dat ik al kan schatten waar iets zou moeten liggen, zonder te hoeven omlopen via de bekende wegen) en mijn kamer hier is mijn thuis. Alleen zijn de lessen nog altijd onmogelijk vroeg en de reisafstanden nemen te veel tijd in beslag. Recentelijk ben ik ook tot het besef gekomen hoe belangrijk een moedertaal is. Het is enorm vervelend als je je niet deftig kan uitdrukken, wanneer je de woorden niet vindt, je jezelf niet kan overbrengen tot een ander persoon. Dit overkomt me wel gelukkig niet zo heel vaak.
Ook komen de eerste presentaties en examens al heel snel dichtbij, waardoor ik het aantal uurtjes dat ik in het stad, in de keuken (waar we samen kokkerellen en bijpraten) en achter de pc slijt drastisch zal moeten inkorten. Bij deze…
Ciao