Nous voudrions bien partir parce que nous ne sommes pas vraiment croyants.

Gedane activiteiten tussen vorige post en deze:

- af en toe naar de les gaan

- genieten van mijn 4 à 5 dagen lang weekend (ghihi)
Je zal het alleen maar kunnen beamen; mijn studentenleven tot nu toe valt reuze goed mee. Daarenboven wordt het examen van 1 van mijn vakken vervangen door een presentie en een geschreven tekst van de presentatie (= paper). Wanneer ik hoorde dat dit gebeurt in een gemengd groepje (franse studenten en Erasmussers) kon mijn dag niet meer stuk. Dit vak is 7 ECTS waard, en vervangt 2 Leuvense cursussen.

- Internationaal eetfestijn eindigend in een McDonalds; omdat we er ons toch niet zo op onze plaats voelden :-D.

- cocktailfeestje bij Erica (Gentse studente psycho woonachtig op een 3-persoons-appartementje in het centrum van Rennes)
Ik heb hieronder toch maar es een foto geplaatst van mijn Leuvense collega’s, bij deze zijn de nieuwsgierigen onder ons bevredigd.

- bezoekje aan het parc de Maurepas.
Prachtig park(je) met opvallend veel speelruimte voor kinderen en natuurlijk une pelouse autorisée, heerlijk om te liggen soezen in de zon na dat bewuste feestje.



- patinage om de anders saaie zondagnamiddag door te komen
Het beeld van ‘schaatsende’ Fred zal me toch bijblijven. Helaas beschik ik niet over foto’s van dit gebeuren wegens potentieel valgevaar.

- pannenkoekenfeestje op de gang en ook een beetje in de keuken ter ere van de 18-jarige verjaardag van Bilal



Omdat ik momenteel toch in Frankrijk verblijf dacht ik van es een boekje in het Frans te lezen. Ze raadden me een luchtig onderwerp aan, maar het werd “Le pianiste” door W. Szpilman. (Misschien herinner je je wel de gelijknamige (Engelstalige) film.)


Hieronder lees je een kleine passage.

« Il m’a aperçu, a fait deux ou trois pas dans ma direction et s’est arrêté. Très pâle, il hésitait. Puis ses lèvres tremblantes ont formé un sourire navré, il a levé une main et m’a fait un signe d’adieu, comme si j’étais revenu dans le fleuve de la vie et qu’il prenait congé de moi de l’autre côté de la tombe. Il a tourne les talons.»

(Au moment du départ de sa famille et son fuit du train vers le camp.)